Bulanınca içim, biçimsiz bir mekânda
Toplumun adaletinden ve neşesinden
Çektim kendimi sessizce bir kenara
Ve dedim ki;
Ya güçlü bir rüzgâr ol, eğilsin önünde otlar
Ya da kökleri çok derinlerde bir ağaç
Ki
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var