Kendime sözüm var Şiiri - İlhan Taşdelen

Sözlerim çok ciddi alma hafife
Cok ısrar edersin ama nafile
Neler çektim neler beni iyi dinle
Kendime sözüm var sevmeyeceğim

Yürümek isterim yaya olsada
Günler aylar yıllar beni yorsada
Mutluluk arayıp beni sorsada
Kendime sözüm var sevmeyeceğim

Bir elinde kâğıt kalem yargılar
Eskimiş hatayı bugün sorgular
Sana göre yalnış bütün doğrular
Kendime sözüm var sevmeyeceğim

Eğridir düzelmez bütün çizğiler
Cekilen acıda sırlar gizlidir
Ömüre katılan büyük sızıdır
Kendime sözüm var sevmeyeceğim

Hep çile hep keder benim dünyamda
Hep özlem hep hasret benim dünyamda
Gozümün önünde meyler sırada
Kendime sözüm var icmeyeceğim

Dilimden suzulen inciler buydu
Aşkta bana ceza verende buydu
Yıllarca acıyı çektiren buydu
Kendime sözüm var sevmeyeceğim

Kırk katır kırk satır diye dayattı
Hiç yenisi yoktu sözü bayattı
Sevgi dünyasında beni yanıtti
Kendime sözüm var sevmeyeceğim

Zorluklar kolaydı bana göreydi
Koruyup kollamak bana görevdi
Sebepsiz içimi yakan alevdi
Kendime sozüm var sevmeyeceğim

Son noktayı koydum rahatım şimdi
Karanlık bir gölge kimbilir kimdi
Kendini arayan belki şirindi
Kendime sözüm var sevmeyeceğim