Ben ki gün ışığında karanlığa mahkum,
İki gözüme perde kurmuş zorba tahakküm,
Zakkum içer gibi kırbaçlanır kalbim,
Cahili olmuş bilmenin gaflet rahlesinde beynim,
Feraset, basiret öksüz, hikmet yetim,
Kibir,gurur,şöhret şehveti elinde esirim,
Varlıklar içinde fakirimki hem de o biçim.
Elimden tutmak ister mahzendeki ruhum,
"Nefis labirentlerinde sana bir yol buldum",
Felek okundan korkar çelik yelekli bedenim,
Hakikat ile hayal arasında sürgüyüm,
Şu cihan saltanatında ne çabuk yoruldum.
Kayıt Tarihi : 24.3.2024 13:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kendime seslenirken
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!