Geçemezsin kalbimin sokaklarından artık
sana geldiğim yollardan döndürdün beni
kendime sarılacağım yeniden seni hiç sevmemiş gibi
kimsesiz bir vedanın busesini söküp dudaklarımdan
gökyüzüne fırlatacağım
varsın söz dinlemesin gözlerim
varsın ağlasın isterse yağmurlarla
seni unutacağım
Vuramayacak artık anıların da beni
gönlümün arka sokaklarında dolaşmak yok
korkmuyorum şarkılardaki veda makamından
korkmuyorum kalbimle buluşmaktan
beni benden başkası vuramaz artık inan
seni unutacağım
en yorgun yerindeyim hayatın
en yoğun acısındayım sevdanın
hüznün karanlığını aydınlatacağım
her sabah biraz daha kendime sarılıp
seni unutacağım
Kayıt Tarihi : 11.6.2000 09:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Duygularının esintisiydi şarkıları.
Hızır, Azrail'e yetişemedi.
Daha nice eserler verebilecek olgun yaştayken Hakkın rahmetine kavuştu.
Şarkılarıyla ve eserleriyle yaşamaya devam edecek.
Allah rahmet etsin.
Unutulmak korkulan elbette dramatik bir gerçek bir karanlıkta kalış gibi çok güzel tasvir edilerek yazılmış olduğunu anlıyorum. Çok beğendim .
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (44)