Kendime Sakladığım Masallar

-1-

Kendime sakladığım masallar büyütür çocukluğumu

Sevdalarımı yer, gece gözlü dev…
Kabuslarını tükürür uykularıma kaktüs dikenlerini bırakır yatağıma

Ensemizde, bir yatağan ayrılık
Sepete gönderecek, giyotin.

Kan gibi aksak diyorum...

-2-

Yüzünü buruşturuyor rüzgar
Gördüğüm deniz yüzünü

Bulamadığım hazineden armağan:
Nişan yüzüğü dar geliyor

Bütün yıldızları söndürmek mi maksadın
Gizlemek için ay yürüyüşünü…

Bana düştüğünde yolun
Düşme sıkı tutun
Düşlerini erteleme pahasına
Geri dönüş mümkün

Ve utanmayı seçti yüzüm
Taktığı maskelerden

Oysa umurumda değil
Kaf dağında yitirdiğim çocuk

Zifir bir gece yağıyor üstüne kentin
Gölgemden korktuğumu söylemedim daha.
Sabaha çok var ama tedirginliği artıyor Şehrazat’ın.

-3-

Hüznümle besleniyor Anka

Zaman yummuş gözünü
İçimdeki acıya.

İzmir-Eylül-2008