Her özlediğinde kendini özlüyor insan,
Her sevdiğinde kendini seviyor
Kendini daha güzel gösteren gözlerde görmeyi
Mutlu hissettiren bir yürekte atabilmeyi
Bir yareni olup ağız dolusu gülebilmeyi
Kendine yetemediğinde başlıyor asıl yalnızlık
Kendinle kalmaya korktuğunda
Kendine bakabilmek için, başka birine duyduğun ihtiyaçta
Bir başına kalınca karşına dikilen o koca boşlukta
Oysa birde teklik var sevilesi
Dinlenmeyi bekleyen iç sesleri
Tek başına yaşanacak bir kitap cümlesi
Huzurla varılan bir akşamüstü sakinliği
Kendini ağırlamak bedeninde bir misafir gibi
Birde kendine özlem var işte
Haziran 2014
Oya ErişmişKayıt Tarihi : 20.2.2015 22:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!