Kendime Okunmayacak Mektuplar.

Mikayil Güngüt
42

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Kendime Okunmayacak Mektuplar.

önce uçurum çiçeği olarak girdi hayatına,sonra bayır gülü olarak yeşerip,yağmur çiçeği olarak filizlendi.Ama gözyşı çiçeği olarakta kurumaya yüz tuttu aşkın. keşke solmasaydı keşke olmasaydı böyle ama oldu.. şimdi karar zamanı dost.

dostum,bilirim ben seni sevmem,sende beni sevmezsin.ama genede okuyacaksın bu mektubu biliyorum....Aylar önce bir şubat sabahı yıkımında, değişen hayatınla çıktığında karşıma,yüreğine bulaşan ayrılık ateşinin, gün gectikce harlanan korunda yanıp,hüzün denizinde savrulurken,yapmış olduğun hataların arkasına sığınıp, keşkelerinin ardında isyanlardaydın...sevdanı yazarken şiirlerinde,kabullenenmediğin gidişine haykırmış,işlediğin hatalara bir yenisini daha eklerken,kazanmak yerine onu kaybetmek için savaşmıştın adeta.oysaki sevgi avuç içinde tutmaya çalıştığımız bir kuştu.çok açarsan ucacak,çok sıkarsan ölecek.
ne acmayı bildin avuçlarını,ne sıkmaya.Yaptığın hatalara bir bir yenilerini eklerken marifet saydın bunları....oysa hatalarla yaşamak değil,hatasını anlamaktı erkeklik.o hatadan ders almaksa erdemlik.
ama sen....
ne erkektin ne de erdem..
oysaki giden gittkten sonra, seviyorsa zaten ulaşacaktı bi şekilde sana,eğer beklemeyi bilseydin.
yanacaktı yüreğin,acıyacaktı için,hüzün ayrılıkla birleşip adım adım takip edecekti peşini,rüyalarında o,içinin ateşini harlayan ateşin, odunuda o olacaktı.ama bekleyecektin onu. Hiç bir hata yapmadan.
şimdi ulaşamadığın bir mutluluk olarak kaldı avuçlarının arasında,yaşayammadığın yarınların.kuruyan sol yanındı, sol yanında kuruttuğun hayallerin..ya o ne haldeydi düşündünmü,neler yaşadı ve hisseti.belki o da öldü her gün senle beraber.oda yandı aynı ateşte.yandı kül olduda kimseler duymadı.ama ne oldu bu yetmezmiş gibi birde sen öldürdün onu kendi öfkende..geride öfke ve kin tohumları bırakarak.
şimdi tek dalına dözyaşını sakladığın sarı gülleri gönderiyorsun ona,oysa o hiç alamayacak,gözlerinin kenarına ilişmiş akmaya hazır duran o son damla gözyaşı silmesini bekliyorsun,,belkide hiç akmayacak,kızıla boyanmış gök yüzünde, sarhoş yıldızları söndürüyorsun tektek gecenin karanlığında,gözlerini,,yanlızca gözlerini görebilmek için..ama ne fayda..giden gittikten sonra kalan boş bir beden neye yarar.şimdi okunmayacak mektuplar yazısıyorsun o sana kin kusarken belkide,
son pişmanlığın fayda etmeyeceği gerceğini unutarak..vacgec dostum vazgec.artık onuda sürükleme kendi çıkmazında,sen sol yanını kaybetmiş yarım bir adamsın artık. sol yanında bir yanını.O nuda yakma kendi sakat hayatında.o gelsede sen vazgec artık.sakat bırakma onunda bir yanını.bırak gitsin.eğer bir tercih yaptıysaki
her tercih bir secimdir.gitmelerin rotası belirlenmişse, artık o limana kolay kolay dönmez giden yürek.bırak oda mutlu olsun,bırak oda artık korkmadan hayatını yaşasın,bırak artık oda rahat etsin,actığın yaranın izlerini kapatıp,hayatına kaldığı yerden devam etsin.özgürlükse istediği bırak özgür kalsın..unutmaki her nekadar onsuz yaşayamam desende, şimdiye kadar yaşamışsın demekki yaşanıyor,bundan sonrada yaşasın,,,bırak o da yaşasın.unutmaki her ne yaşarsa yaşasın hep senle yaşayacak,
yaşadığı her an sende onla,
sende onda yaşayacaksın.
o ne kadar istemesede..seninde tessellin bu olsun.Bırak gitsin dost bırak gitsin erkeklikte erdemlikte bu dur.

biliyor dostum bana kızıyorsun ama kızma olurmu bir düşün,bir sor kendine,
kabullenemediğin 6 yılın üzerine kaybedişinmi,kaybettiğini geri kazanamayışınmı,peki bu kaybedişte senin hiç mi suçun yok.,yada nefretini sevgiye dönüştürecek hiç mi güzel günün yok. ya onun kaybettikleri.ya onun vazgectikleri,senin için erteledikleri.bunların hiçmi önemi yok.yok dostum yok sen bu olamazsın.bu kadar vurdum duymaz bu kadar sağır olamazsın.unutma seven insan fedakardır dostum sen fedakarlığını artık böyle gösterecksin.
yeri geldiğinde adam gibi sevmeyi,yeri geldiğindede adam gibi vazgecmeye bileçeksin.adam olup adam gibi gitmeyi..gideceksin..işte ölümüne sevda budur.
biyorum beni sevmiyorsun..bende seni sevmiyorum..buda bir gercek.ama nere gidersen git benden kacamıyorsun dostum.bende senden.aynı tabutta tek bebende yatacak kadar içiçeyiz senle.aynı düşü görecek kadar tek.çünkü lanet olsunki ben senim sende ben...
kaçış yok.
şimdi elini viçdanına koy eğer varsa sende viçdan,bendeki çarpık sen ve sonkez düşün.Ya bir yanı sakat hayatına onuda alıp sürükleyeceksin hayatını kısacak,kuş misali çok sıkıp öldürecek yada,yada adam gibi sevip,, acacaksın artık avuçlarını,hayatını ona geri vereceksin.. avuçlarının arasından uçaçak...secim senin
sevgi ve saygılarımla
yazan kendime,kendim

Mikayil Güngüt
Kayıt Tarihi : 4.7.2009 14:49:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


hatalarımı çok gec anlayıp tekrarından vazgecmek için cabaladığım bir dönemde öz eleştiridir..

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mikayil Güngüt