Kendime Öğütler Şiiri - Yavuz Erdin

Önce sensizlik,sessizlik ve ardından koskoca bir boşluk.
Anlamsızlaşan bir hayat ve ruhumda oluşan o hoşnutsuzluk.
Ne yapsam,ne kadar çabalasam telafisi mümkün olmadı.
Çaresizlik içinde kaldı yürek yandı da yandı.

Hiç te kolay olmuyor bu şekilde yaşamak.
Boşluğu doldurup hoşnutsuzluğu giderecek birşey aramak.
Yorgun gözlerle bakıp bakıp aradığını bulamamak.
Zordur dostum,zordur böyle bir hayata tutunmak.

Olmadı,olmayacak boşuna sayıyorsun yerinde.
Cesaretini toplayıp ileriye bir adım atmazsan varamayacaksın menzile.
Geçmişi düşünüp geçmişi yaşayarak bulamazsın derdine çare.
Dolduramıyorsan boşlukları uğraşma bırak olduğu yere.

Sonra al ezik yüreğini eline vur kendini meçhule.
Neden,nasıl olur diye sonunu hiç düşünme.
Bugüne kadar düşündünde sanki ne geçti eline.
Yüce Rabbim,sen bilirsin, yaz güzel birşeyler şu talihime.