Vermek erdem almak züldür,
Hem, istersen alamazsın.
Dilenen zilletli kuldur,
Sonra makbul olamazsın.
Yardım değil çözüm ara,
Çare vardır sora sora.
Düşsen bile türlü dara,
Hep orada kalamazsın.
Çalış üret, sende düşün,
Bir sonuca varsın işin.
Özlenmiyor sa gelişin,
Vefalı dost bulamazsın.
Ne manadır? Cahil kalma,
Sakın ha cahilden olma.
Tembellikte karar kılma,
Karar dahi kılamazsın.
Durmuşoğlum söyler derdi,
Fikir aldı, fikir verdi.
Baktın ömür sona erdi,
Çiçek gibi solamazsın.
Kayıt Tarihi : 14.8.2010 13:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Durmuş 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/14/kendime-ogut-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!