Alışılmış bir paslanmışlık ve kabullenilmiş bir çaresizlikle, daha ne kadar yaşayacaksın?
Arzu ettiğin hedeflere mantığının ertelenmiş, pasif dürtüleriyle ulaşamazsın…
Kendini topla…
Şimdi murakabe zamanı!
Geçmişte nasıl yaşadın?
Şimdi nasıl yaşıyorsun?
Ve gerçekte nasıl yaşaman gerekiyor?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta