Kendime not
Ey benim kanadı kırık umutlarım,
Sakın ha, gökyüzünden vazgeçmek yok!
Ey benim denize hasret butimarım,
Susturulmuş tüm çığlıklarım,
Prangadaki yorgun bileklerim...
Gün gelip iyileştiğinde kanatların,
Okyanusa doyunca,
Bas bas bağırınca sustuklarını,
Ne pranga dinleyeceksin, ne duvar!
Zümrüd-ü Anka misali küllerinden doğacak...
O gün sen değil!
Sende yara açanlar utanacak.
Kayıt Tarihi : 20.3.2020 00:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Karanlıkta bir kandil ısıtmaz yüreğini. Su serper mi umuda; yedi kandilli sureyyayı oturtsam baş ucuna? Zaman geri akar mı; yaşanmış acılara, en içten hangi dua merhem olur sızına?
Kendine dön ve titre dünya andan ibaret, en zorlu sınavından imanla sıyrılasın...
Hiç bir güç yoluna prangalar vurmasın!
Selam saygı ve eniçten dualarımla...
begeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (2)