Kendinden başkasına etme nasihat.
Elindekini verirken dilenciye, iki kere düşün.
Nazlanmayı ihmal etme, sevdiğine.
Dünyanın sonunu bil de öylece kibirlen düşmanına.
İzini bıraktığın topraklara serpme günahını.
Nedeni bilmeden tükürme yüzüne celladının.
Duasını almadan ananın, girme er meydanına.
Ekmeğini bölüştüğüne etme ihanet.
Nereli olduğunu bilmeden sarıl mazluma.
Baş olmuş hiç bir adamın olma yaveri.
Aza tamah etmeyenle çıkma yola.
Şehrin her köşesini bil, tüm kuytuluklarından kaçın.
Kalburüstü adamların değil, çocukların gönlüne gir.
Ayakucunda oturmasını bil babanın.
Sebepsiz yere güldür kadınını.
Irmaklarda anadan üryan yüzdür çocuklarını.
Nefsini tokatlamayı ihmal etme, her zaferin ardından.
Aşılamaz sanma hiç bir kralın kale duvarlarını.
Edilen ve edilecek her bedduanın ulaştığını bil sahibine.
Tadını bile merak etme haramın.
Matemlerine kulak vermeden kimsesizlerin, geçme kabristandan.
Eğildiğin her demde düşün Rabbini.
Narasını duyduğun her kabadayıya efelen.
Ansızın doğmayacağını bil güneşin.
Sırtına yüklediğin kitapların olma eşeği.
İsimsiz iyilikler saç sokaklara.
Hayasızlıktan et haya.
Arsızın tekmele böğrünü.
Tadını iyiliğin bilmeden girme yatağa.
Kayıt Tarihi : 28.7.2019 16:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!