Kendime Kızgınım Şiiri - Aziz Fehmi

Yeşil yağmurluğunu giyip
Meram’da yürüyor gibi gezdiğin gün
Yeşil sana çok yakışmış diyemedim
Ona yanıyorum.

Sarı eteğinle seni gördüğümde
Ne de güzel olmuşsun diyemedim
Ona üzülüyorum.

Yanımdan onlarca kez geçip gittiğinde
Gururu kırıp sana merhaba diyemedim
Ona kızıyorum.

Bir türlü yırtamadım ar perdemi
Çok özensem de hiç serseri olamadım
Ona öfkeleniyorum.

Pencereden baktın ama girmedin eşikten
Hâlbuki gönül dünyamda tüm güzellikler
Senin gelmeni bekledi ben anlatamadım
Ona kırgınım.

Kendime kızıyorum. Kısacası kendime!
Ben hiç normal olamadım
Dinlemedin diye suçlu değilsin
Ben konuşamadım.