kırık kalple doğar bazen insan
yeni gün doğar sana karşı,
sevgililer elele sana karşı
insanlar yanyana sana karşı
istanbul istanbul'a karşı
nersidir gerçek tarafın bilmezsin
bir kadın bir erkeğe karşı
yanyana yürür iki insan
yanyana ama tek başına
kalabalık yalnızlığa karşı
bu şehir bitirdi beni artık,
varlığım yokluğuma karşı!
yeter bıktım senden,
düş yakamdan!
biliyorum milyonlarca insan var sokaklarda
ama ben çıkamadım oldum olası kör kuyumdan
nede olsa kalbi kırık doğuyor bazen insan
kalbi kırık, boynu bükük, ruhu ezilmiş
yalnızsan yalnızsındır be mübarek,
kahramanlar, prenslerde neymiş!
12:56 11.12.2005
Hilal TuğbaKayıt Tarihi : 4.4.2006 00:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!