Kendime Kalan Yol Şiiri - Aydın Eryılmaz

Ben de sevilmek istedim,
Birinin gözlerinde kendimi bulmak,
Bir çift sıcak sözde
Yalnızlığımı unutmak istedim.

Ama olmadı işte...
Ne kadar beklediysem,
O kadar eksildim içimden.
Zaten kimse anlamadı
Bu kırık dökük yüreğimi.

Hani sevilmek güzeldi ya,
Ben kalbimde fırtınalar koparırken
Dışımda hep sessizlik vardı.
Kimse duymadı çığlığımı,
Kimse oralı olmadı…

Ben de sustum sonunda,
Yoluma baktım.
Bu yol artık sadece bana ait,
Yalnızlıkla da barıştım bir bakıma.

Kimse umurumda değil artık.
Kalbimi harcadığım o insanlar
Bir teşekkür bile etmedi gidişlerime.

Şimdi anlıyorum;
Kimse için
Üzülmeye değmezmiş...
Sevilmek güzeldi belki,
Ama kendini sevmeden
Kimse gerçekten