Hayatın kör eden ışığına bakarken gözlerim
Derinden gelen karanlıklara gönlüm kapalı
Işık ne kadar gözlerimi alsada
Gelen ışık özgürlüğün habercisi
Bataklıklar arkada değil önde olsada yürürüm
Umarsız ama kararlı
Bakamaz ışığa mavi gözlerim desemde
Kısık bakarım çare bulunur
İstanbulu seyrederken hayranlıkla
Bir gün gideceğimi bile bile buralardan
Zamanın bu diliminde zevk alırım bu şehirden
Elbet özlenir bu şehir
Önümüz bahar yine uyanacak doğa
Ve ben yine gideceğim bu şehirden
Belki geri geleceğim şimdilik
Bir gün dönmeyeceğim
Yaşanmışlıklarım var şehire dair
Kasabada yada köyde de olsun isterim
Belki rahatım olur denize doğru
Yosun kokan rüzgarlarımla
Zamanı durdurmak olmuyor hayata
Yürek atışları değişiyor an be an
Bazen hüzün bazen sevinç hisleriyle
Düşler elbet güzel yaşama...
15.01.2003
Erol ŞenKayıt Tarihi : 15.1.2003 09:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!