Kendime Dair Şiiri - Murat Karacuban

nehirler akıyor ruhumun damarlarından
umut taşırlar özgürlük taşırlar

renk renk çiçeklerlen süslenir gönlümün tarh-ı
yeşilk sarı kırmızı ve daha nice renklerlen

yola geldi yüreğim
meftunu oldum tüm sevinçlerin

ayaklarım beni doruklara taşır
arkamdan sürüklenmezler
takkatı nerde buldu dizlerim
bilmem ama dermansız değiler artık
gözlerim benden geçmiyor
daha bir başka görüyorum şimdi
kulaklarım sağır değiler artık
istemediklerimi duymaya
gayrı artık çıkmıyor duymak istemediğim sesler

hafsalam güçlenmiş
unutmuyor artık ihanetleri
dahası hissiyatım artı
hisediyorum artık
bekleneni yani özleneni
algılıyorum artık özgürlüğü
ve bu bilinçte olmak
anı bilinçlice yaşamaktır
araç ne ise amaca ulaşmakta
sonuna kadar kulanmaktır köprüleri