Kendime Bir Yol Çizmeliyim

kendime bir yol çizmeliyim
senin olmadığın
sana vurmayacak bir kıyıya çıkmalıyım
dik durmalı, dümeni elimde tutmalıyım
karanlıklar diyarından
mavi okyanuslara yüzdürmeliyim
kaptansız gemiyi...
ve içimdeki bir umudu denizin sularında boğmalı
köpürte, köpürte...
yeniden yaz mavsimi yaşatmalı yüreğime başka limanlara yelken açışım
senin olmadığın yolları aydınlatmalı deniz feneri
yunuslar eşlik etmeli bana denizin dibinden
sensizliğe götürmeli
kılavuz olmalı mavilik seni kayıplara, beni sensiz limanlara götüren
gökyüzü ve deniz birleşmeli senin olmadığın bir ufukta
beni çekmeli içine
bir şimşek çakmalı derinden yok etmeli bendeki 'seni'
yok etmeli

bir yol çizmeliyim kendime
senin olmadığın
yüklemi 'sen' olmayan yeni kelimeler türetmeliyim
beni anlatmalı artık tüm cümleler
sensizliğe inat...
çıkartmalıyım sana ait ikinci tekil şahsı
hayatımı 'bencil' yapmalıyım
ve kaybeden 'sen' olamlısın içindeki mevsimleri
bense tüm baharları toplamalıyım
içime...
şimdi seni ıslatmalı artık 'bensizlik'