Harcıyorsam hayatımı bir hiç uğruna
Kime ne ki ettiğim kendime benim
Harap oluyorsam sevdam uğruna
Kime ne ki yandığım kendime benim
Yıllardır bile bile unutmadıysam
Gönlümde bir gülü kurutmadıysam
Ağız açıp bir kere konuşmadıysam
Kime ne ki sustuğum kendime benim
Ömrümün her yanı kesik kesik yara
Çile kusuyor kesiklerim hep kara kara
Siz gülü koklarken sarıldım hâra
Kime ne ki ettiğim kendime benim
Bir bardak çay koydum masama, demli
Kağıdımla bakıştım gözlerim nemli
Bir sigara yaktım, aldım kalemi
Kime ne ki çektiğim kendime benim.
Kayıt Tarihi : 31.3.2020 01:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Ünal](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/31/kendime-benim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!