Kendime ağırım bu gün,
İliklerimden süzgeçleştim.
Hiç bakmadan görüyorum,
Kendi ruhumda ki kelepçeyi.
Delice esmeli rüzgâr eskilerden,
Yakışır mı bu kendine görmek, demeli,
Açılan kanatlarıma dolmalı hava
Tıpkı eskisi gibi,ben yine hafiflemeliyim.
Ne tat var düşüncelerde,
Ne kalmış beyinde bir iki çağrışım,
Ben kendime ağırlaşmış
Kendim bana yabancı.
Kayıt Tarihi : 29.8.2009 13:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Aci](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/29/kendime-agirim-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!