Kendime Şiiri - Şair Nehreyn

Kopya çekmek için diz çöktüğünde çocuk
Kendi yalnızlığının altını çizdi
Düğümlenmiş bir acıyı işaretleyerek.

Sırılsıklam bulutları çırptı yüreğine.

Faili meçhul hüzünlerin kabarttığı gölge
Ölü çiçeklerin kapıya bıraktığı merak
Herhangi minik adımların kaçırdığı büyük firar
Devrim gecelerini taşıran kadehti,dudağın
İçimde hiçbir inanç yer bulmadı diyorum.
üst üste koymak için yıldızları.

Çaresiz bakışır taş gözleri çıngılarımızın.

Dünyaya diklenmek için ayaklandığında çocuk
Kendi güçsüzlüğünün üstünü örttü
Yumruğunu iç cebine saklayarak.
Kabından taştı renkler
harfleri kırarak çoğalıyor siyah.
Peşime düşme çocuk.
Kopma çağında cümle yapraklar.
Çırçıplak tuz
Ve dağın ağacı..