ebedi saadet ruhum da kalan
imdat çırpınan bedenime
acırım suskun geçen yıllara
uçup giden hülyalara
sorarım
ömrüm neden mahkum azaplara
buğulu düşlerimi aza ad edip
tüm gücümle sarılıyorum tutkularıma
haykırmak geliyor içimden
titriyor bedenim
çıkmıyor sesim
mırıldanıyorum
nereye bu çırpınış
savaşlardayım
yenilerek sığınmışım içime
sigaranın dumanında yüreğim
savruluyor hislerim
sürgünlerde yaşama isteğim
bekledikçe kahroluşlarım
kahroldukça tükenişlerim
bir uğultu beynimi kemiren
bütün damarlarım doyumsuz
hiç olmadığı kadar bencilim
ölüm kalkanları başucumda
kâbusta gecelerim
lakin hala yaşamaktayım
leş kargalardan beter
uyuşmuş beyinler
kaç kez katlettim ellerimle
bu yüreksiz yüreği
taşımaktan yorgun düşen bedenim
dramı oynamakmış kaderim
kutsal bildiğim ne varsa
kalıyor sahne ortasında
gerçeği hatırlatan el omzumda
işte o an
sızıyla savrulur ruhum
kaybolurum
meçhullerde boğulurum
çığ düşmüş gönlümün baharına
ruhumun kapılarını açacak
mucize bekliyorum
feryadım acıların ötesi
ateş topu sarmış bedenimi
benim sevdam aşikâr
şekillenen ruhumun derinliklerin de
ne zaman, tırmanmak istesem
bir oluktur akıyor bedenime
seziyorum bahtı karanlığı
elde sıfır
bu gün de akşam olmuş
çırpınan kolların
yorulmuş şaire/m
Kayıt Tarihi : 25.1.2007 17:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Feryadım acıların ötesi,
Ateş topu sarmış bedenimi.
Benim sevdam aşikâr,
Şekillenen ruhumun derinliklerinde.
Ne zaman tırmanmak istesem.
Bir oluktur akıyor bedenime.
Seziyorum bahtı karanlığı.
sevgiler.........
TÜM YORUMLAR (9)