Zaman su gibi akıp gidiyor parmaklarımın arasından, tutamıyorum.
Oysa içimdeki çocuk sek sek oynamaktan hiç vazgeçmedi.
Saçlarıma düşen aklara aldanmayın, yaşlanmakta nesi?
Ben daha büyümedim!
Bitmek tükenmek bilmeyen hayallerim ve içimde hep bir çocuk enerjisi.
Daha dün gibi çelimsiz bacaklarımla koşarken rüzgarda uçuşurdu örgülerim.
Manzarası hep değişen b
..........
..........
Kayıt Tarihi : 24.5.2019 13:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hülya Düztaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/05/24/kendime-126.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!