Kendime Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

Şiir yüreğimdin,
eskiyen bedenime gençtin ve gidecektin
yaşama sevincim gibi...
hemide öyle oldu...
hevesi bir azaldıki nefesimin,
hani türkü yakmasam dilimde duracak...
keder, keder dolaşıyor içimde şiirlerim,
artık bir yas yeminidir yüreğim...
dudağımda tütün, dilimde anason
dişlerimi soyuyorlar etlerinden...
öpücükler gül ölüsü ağzımda,
usul usul susuyorum nefese
benim gücüm kendime!
ışıklar eksildi ve bir kenara itti gözlerimi
dünya nimetleri gülünç,
prova yaparken ölümü yüreğimin son hüneri...
nasılsa bedenim dolu yalnızlığım
ölümüne varım,hazırım...
dikişsiz ak libasta istemez hani,
yüreğini bilip gömene...
yaşadım ve payımı sevdim,
acıyı dantel dantel işledim ömrüme
güldümde acıya...
eksik ve eksilerek gidiyorum
şair kusrum bir soyhada
sona gelmek kendime...
yek geldim, yek gidiyorum dünyanızdan
gözüm arkada kalmayacak,izimde
benim kahrım kendime!