Kendimden utanıyorum

Bak yine
Gözüm uyku tutmadı
Tadında değil yüreğim
Yine tedirginim güvercinler gibi
Bir halden bilmez gibisin
Elem veriyorsun,acıtıyorsun bedenimi
Hırsımdan tutamıyorum kendimi
Zarar veriyorum kendime
Aklı yitik çocuklar gibi yırtınıyorum
Biçareyim dört duvar arasında kendimi avutamıyorum
Bu ben değilim kendimden utanıyorum.
Eh gayri oda'm zifriliğinden kurtulma telaşında,benim gibi.
Kör yarasalardan farksız bir ruh halim var
Bir tek seni bir tek seni vefasız.
Seni merhem olarak görür yüreğim
Haydi yeter,
bunca ızdıraba mahkum etme beni
Öyle kiyametler kopuyor ki bir bilsen nasıl özlüyorum,
nasıl seviyorum seni...

Memocilo