Kendimden Utanıyorum. Şiiri - Tuğşah Bilge

Yaptığım kötü şeylerden dolayı değil utancım.

Yapmayı planlayıpta yapamadıklarımdan.

Utanıyorum çünkü vatana millete hayırlı bir evlat olamadım.

eksikliklerim artılarımın önüne geçti. halbuki çok azdı olmayanlar bende.

sahiptim herşeye neredeyse.

sevgi olmasada başka şeyler vardı elbette.

aşk kin nefret para saadet huzur mutluluk

vs. bir tek sevgi eksikti işte.

ne yapacağımı bilemeden yaşadım şimdiye kadar

ve gel gör ki hala bilmiyorum ne yapacağımı.

ne yapmam gerektiği konusunda en ufak bir bilgiye bile sahip değilim.

ne olacak sonum benim.

ne yapacağım. ne edeceğim.

şimdiye kadar nasıl yaşadım.

hayat göz açıp kapamak gibi.

aklımda kalanlar sadece yazdığım yazılar.

gerisi havalarda boşuna dolaşmaktalar.

üzeri kapalı dertlerim hala varlar

. kimseye söylemediklerim artık daha fazlalar.

yapmak isteyipte yapamadıklarım listemde ardınsıra durmaktalar.

her zamanki gibi yine içimde tarif edemediğim duygular yaşamaktalar.

Allahım bana yardım et.

ne olur bir kere olsun yardım et.

yada yardım ettiğinin bilincini içime yerleştir.

biliyorum her salise yanımdasın ama.

ben bunun farkında değilim.

işte bu nedenle kendimden utanıyorum.