Kendimden Nefret Şiiri - Ayhan Doğan

Uzak düştüm o güzelim gözlere
De çekinme sen de bana deli de
Bir söz vardı asıl şimdi yeri de
Ben kendimden nefret ettim susarım

İçim acır sen başını dur eğme
Kem söz bana, sakın kendine deme
Neler oldu, ah diyebilsem hele
Ben kendimden nefret ettim susarım

Öyle derin ahım çıkmıyor düze
Hem geceye küstüm, hem de gündüze
Ölümü gördüm ben ne gerek söze
Ben kendimden nefret ettim susarım

Kararmış kaderin ışığı sendin
Bir başka gönülde ne olur sandım
Hem seni lal ettim hem kendim yandım
Ben kendimden nefret ettim susarım

Çok hakkın var helalliğe yüzüm yok
Çaresizlik hükmüm olmuş çözüm yok
Kalsın bende hiç kimseye sözüm yok
Ben kendimden nefret ettim susarım

Hep sen sevdin bende bitmedi inat
Ele gülse sana diken bu hayat
Konuşamam, konuşsam da yok murad
Ben kendimden nefret ettim susarım

Gidiyorum bunca vebal kâbusum
Yokluğumla bu acılar son bulsun
İki lafı diyemedim yuh olsun
Ben kendimden nefret ettim susarım

Zulumat'ım, sana haktır bir mezar
Bir mezarsa bil ki yine o kazar
Dil lal oldu ısrar etme gün uzar
Ben kendimden nefret ettim susarım