Kendimden Kaçıyorum

Kendim tuttum ateşi, ondan yanar ellerim
Cehennem azabını yaşarım bile bile
Her gece bir mıh gibi çakılır hayallerim
O çarmıha gönüllü koşarım bile bile.

Kaderin bir suçu yok bütün kabahat benim
Ben sattım yüreğimi, bu aşkın pazarında
Hicranın ateşinde küle dönse de tenim
Değerim yok bilirim kimsenin nazarında.

Ayırt edemez oldum tatlı ile acıyı
Bu yüzden hiç keyfim yok tadım yok artık benim.
Anlayamaz olmuşum yolcu ile hancıyı
Meçhule gidiyorum adım yok artık benim.

Hangi cümle anlatır ya da hangi kelime
Yanardağlar içinde savrulan küllerimi
Hangi feryat tercuman olup benim dilime
İfade edebilir divane hallerimi

Hangi çölde gördüğüm serap avutabilir
Vuslatına bu kadar ölümüne muhtaçken
Hangi meyhane hangi şarap avutabilir
Bal rengi gözlerinin tesellisine açken.

Hangi gece aydınlık hangi sabah umuttur
Çevremi kuşatan bu hicranın ortasında
Hangi mutluluk gerçek hangi sevinç somuttur
Darmadağın olduğum yaşamak noktasında.

Artık deniz tükendi, karaya vurdu gemi
Günden güne neşeyle aramı açıyorum
Bir ışığa hatıra bırakıp da gölgemi
Ardıma hiç bakmadan kendimden kaçıyorum.

Hasan Hüseyin YILMAZ