Kendimden Gidiyorum Şiiri - Ramazan Teke

Seve seve, koşar adım girdiğim yollardan,
Kaçar adım geri dönerken vazgeçtim umut peşinden koşmaktan.
Ne varsa geleceğe dair, hepsini sakladım,
Yüreğimi acıtan, kanatan kötü maziden, artık aklandım.

Yeni bir şeyler aramaktan da vazgeçtim,
Yoruldum artık,
Ne karanlığın üstüne doğacak güneşi beklemeye,
Ne de bir mum ışığında kendimi aramaya gücüm kalmadı.

Söyleyecek onca şey varken sustum,
Ya da her defasında susturuldum,
Yüreğimi sonuna kadar açtığım aşklarda, küstürüldüm.

Hiçbir zaman anlaşılmayacaktım,
Hatta sevdiğim kadar sevilmeyecektim,
Geç kalsam da anlamaya başlamıştım.

Ben, benliğimden vazgeçtim,
Suçlu aramaktan da vazgeçtim,
Bunca acıyı bile isteye ben seçtim.

Ey hayat,
Ey aşk,
Vakit geldi,
Yolcu et beni,
Tek gidişli bilet elimde,
Her şeyden,
Herkesten,
En çok kendimden gidiyorum.