Kendimden dönüyorum şehirinden sen'lerin

cezası filme çekilmiş fitilsiz bir sabahı daha
otobüs camları hiç bu kadar acıtmamıştı
ne zaman dayatsam sansürsüz duygularımı çıplak
kol sallardı insanlar ezik fındık kokusuna
bana değil
yemeğimin katığı donardı yalnız kalışımın
yıl dönümünü bir kez daha ısıtırken
ben biliyordum onlar benim kendimden dönüşümün şehirleriydi
terkettiğim kadar onursuz kalışların
evlerinden kılıksız fikirlerimin
libasını örtünüyorum
hiç bu kadar yol öncesi bırakmamıstım özlük sicilimi
hangi tarih bu kadar korkuyorken ölümümden
kızgın ingiliz birası sallanır mıydı
sarı saçlı göçmen kızının düşürürken mermerinde sen'ler
kıraçsız uyuyamamanın dengesizliğiyse,
bu çorak kalışımla tanımsızlığım
doğası tıkanmışlarla koyun koyuna yaşamaktır ödülü
ölümüm de kimseyi incitmeyecektir