Bin cefanın yüzünden bölündü kalbim dörde
Umutlarım zindanda kırk yıldır esir gibi
Ne bir ışık ne bir şifa ne em var görünürde
Devam zora gömülmüş nihayetim sır gibi
Yolumu kaybetmişim yıllar var arıyorum
Pusulalar nafile sır etmişim yönümü
Olduğum yerde öyle garipçe duruyorum
Korkuyorum; karanlıklar kuşatmış mı önümü
Sanki beynim için kırk bin sur çalınıyor
Bense şek ortasında gaflet hissine misal
Bu buhranda tesellim elimden alınıyor
Ve başlıyor ruhumda kâbusla biten masal
28.08.2011
00:50
Kayıt Tarihi : 29.8.2011 23:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!