Meçhulüm bugün, kendimde kaybolmuşum.
Ağıt yakıyor dilim, sessizliğe gömülmüş
Farkında değil yalnızlık,
Kime bahsetsem,
" Geçer üzülme" diyor.
Hiç kimse bulmaya çalışmıyor beni,
Kaybolduğumun yine ben farkındayım.
" Meçhul bayan" diyorlar...
Ben gibi yalnızlara,
Gülüyorum.
Nedeni çok kendimde kayboluşumun.
İçimde öldürdüğüm ne varsa,
Katili olmanın ızdırabını taşıyorum.
Kendim veriyorum cezamı müebbet olarak,
Kendimi hiç affetmiyorum.
Taşıyabilseydin sevgimi, yükün ağır olurdu belki,
Ben kaybolmazdım kendimde,
Sevmeye devam ederdim.
Şimdi bilmiyorum meçhule giden bu yolu,
Işıksız, karanlık, yolları sessiz,
Sen farkında mısın kaybolduğumun.
14.09.2014 17.03
Selma DoğanKayıt Tarihi : 14.9.2014 18:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla.
beğeniyle okudum
SELMA HANIM SAYGILAR
Kaleminize sağlık sayın Selma Doğan...
Beğeni ile okuduğum,
mana ve anlam bakımından,
her satırında ayrı bir anlam ifade eden,
tek kelime ile muhteşem bir şiir.
Saygı ve sevgi selamlarım ile...
TÜM YORUMLAR (5)