Kendimce Şiiri - İhsan Uncuoğlu

Adım Mehmet
Arkadaşım Ahmet!
***
Ahmede dedim ki
Çık şu yokuşu
Nasıl diye sordu
Ayaklarınla!
Bilmiyordu,
***
Bak gel tart şunu
Çiçeğinde pamuğu
Üstüne diri koyunu
Gördüğün demiri
Kabaran hindiyi,
***
İnsanı tart dedim
Ahmet baktı değişti
Neresinden nesini
Ne ile bildir Dedi,
***
Ne yerine Bir rakkam
Bir nokta kimi zaman
Bir virgül koy dedim
Koymasını bilemedi,
***
Ahmed ölçü bilmezdi
Usul nedir der idi
Zamanı saman gibi
Zanneder yerdi
Kafası şimşirdendi,
***
Ağzından altından bal gibi
Çook tatlı diller dökerdi
Aydınlattı her yeri
Unutulmaz dedikleri
Çok Ahmetler yetiştirdi,
***
Kendine bile faydasız kişi
Çoğu keyfince göçtü gitti,
***
Yenice uyandım neresinde uykumdan!
Ahmet benmişim meğer rüyada şakıyan
Heryerde Ahmet kadar olunca dedim
Dünya'ya hoş geldim boş verdim gittim
Yalanımdır billahi cakamdan geçemedim.