Kendim Ve Ben Şiiri - Kaan Ali Kolcuoğlu

Gitmek için insan senden vazgeçtim demeli
Sonra acıya tuz basmalı ve usulca sarmalı onu.

Bir süre kanar yara
Canını yakar, acıtır.
Soluğun kesilir.
Dünya durur.

Hep aynı yere, aynı noktaya düşersin
İçine çeker düşünceler
Üstüne gelir o bildik ezber duvarlar
Ezilirsin, kırılır gücenirsin.

Zamanlar geçer içinden…
Saat devam eder tekrar dönmeye.
Takvimler değişir bir nefeste.

Gün gelir alışırsın
Bir başka zamanlar gelir, oturur yanı başına
Kendine bir not yazarsın hayali, geceye düşersin.

Benim bu yalnızlığım var ya nice kalabalıklara çoktur! Haklısın dedim kendime, iki kalabalık yalnız yürüdük geceye...