Kendim Sattım Taşımı Şiiri - Tevfik Tekmen

dün çalışıyordu, işi vardı
adam aslan gibi kocaydı
sıksa taşın suyu çıkacak
tuttuğu pul altın olacak

sayesinde paramız vardı
istiyorsak kırmaz yapardı
yüzük almıştı birgün bana
gelip takmıştı parmağıma

adı batsın,
global isimli kriz varmış
sığmamış kabına dolmuş taşmış
akmış da buralara varmış
dedilerdi;
değmeyecek bize, teğet geçecek
şükür Allah’a, bizle ilgilenmeyecek
ben bilmem,
değmemiş ya delmiş de geçmiş
atmışlar işten, adam eve gelmiş
kiracıyız,
bizim değil ki ev, acaba sahip ne der
gaz kesilirse soğuk kükrer de kükrer
kız büyükçe, git okula gene gel
oğlan küçük ki mama filan ister
süt bulduk ya, nerde şeker

soba sönerse ne ederiz
üşür de tir tir titreriz
babam da yok köyde, kime gideriz
fırıncı ekmek vermezse aç gezeriz

*
bak, kestiler gazı üşüdük
karnımız aç, büzüştükçe büzüştük
iki gözüm iki çeşmeymiş kime ne
bizim aslan dönüştü mü kediye
hadi kedicik miyavla bir kere
kükre be yalandan olsa da ona ne

kim muhtaç etti kuru soğana seni?
söyle, kim aldı elinden ekmeğini?

bu günler de geçip gidecek üzülme
belaları verilecek hiçte merak etme

*
çökmüşüm sedirin köşesine
gezinir elceğizim öbür elimde
aklıma geliverdi de birden bire
ne vardı ki bu taşlı yüzükte

kocam almıştı geçenlerde
vermişti doğum gönümde
mutluluk vardı o zaman yüzümde
sel olmuş yaşlar şimdi gözlerimde

kendim almamıştım anladınız mı?
ben de satım ya tek taşımı
size oy verirsem bir daha
bellesinler babamı, hem de anamı

19/Mart/2009/Lüleburgaz