Bir tek kendim olmalıyım.!
Bana verilen kudret ile devam etmeliyim bulaşıcı yalnızlığıma,
Kalabalık şehirlerde kimse tanıyamamalı beni.
Beklemiyorum anlaşılmayı.!
Meydana çıkmak, hatır gönül almak, dost bulmak, işçi olmak, ille de bir şeyler olmak zorunda değilim.
Sürekli kalabalıklarda yalnız olmak zorunda da,
Sıkıldım mutsuzluktan beslenenler ile ömür yitirmekten.
Gün gelecek,
Kimseler hatırlamayacak bu küskün şehirde beni. "İ.D.K"
Kayıt Tarihi : 6.7.2019 15:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
04.01.2018
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!