Kendim olmayı özledim...İnsanı zorlamamak lazım bence.. Nasılsa öyle kalmalı. Kendini tamamlamalı. Herkesin bir ruh eşi vardır. Onu bulmak yerine neden diyorum başka birini memnun etmek için kişiliğinden ödün versin?Veriyor muyuz veriyoruz.Ama keşke olmasa. En azından yakın çevremizde olmasınlar.
Karı beyazı,yağmuru sesi,güneşi sıcağı için sevmiyor muyuz?
Çayı demleriz posası kalır,balı yeriz peteği kalır.
Insanda da kusur vardır ama herkes kendi kusuruyla ilgilense bu dünyada ne dert ne tasa kalır...
Kayıt Tarihi : 18.2.2024 22:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yazılarım edebî günlüktür.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!