Kendim İğrendim Şiiri - Kemal Berk

Gönlümü çevirmiş demir parmaklık
Özgürüm diyerek boşa sevindim
Her taraf kokuşmuş her yer karanlık
Yaşadığım hayattan kendim iğrendim

Müslümanım diye övündüm her gün
Halime bakınca yerindim her gün
Kula kulluk edip azdıkça her gün
Yaşadığım hayattan kendim iğrendim

Okumadık oku denen emiri
Süs gibi gördük Kuranı Kerimi
Ömür boşa geçen dünya alemi
Yaşadığım hayattan kendim iğrendim

Maddeyi manadan hep üstün kılan
Her an söyler oldu hep yalan dolan
Hak hukuk adalet olunca talan
Yaşadığım hayattan kendim iğrendim

Cahillik belası yüreği yaktı
Hak'kı anlamayan batıla aktı
İnandım diyen MIŞ gibi yaşadı
Yaşadığım hayattan kendim iğrendim

Peygamber Allah'ın yüce elçisi
Kurana uyanın tek sevgilisi
Uymadık bir kez sünneti seniyesi
Yaşadığım hayattan kendim İğrendim

İnsanı öldüren yarım fikirler
Şeytana uyanlar ebu cehiller
Islama küfreden zalim dinsizler
Yaşadığım hayattan kendim iğrendim

Kül'özü yürekten yandı tutuştu
Hatamız çoğaldı gökte uçustu
Inanan insanlar Hak'ta buluştu
Yaşadığım hayattan kendim iğrendim

Kemal'eren Kemal Berk

20.aralık 2019.