“ İnsanlardan uzak!”
Hiç bozmadan rahatımı
Engelleri aşıyorum !
Bundan böyle hayatımı
Kendim için yaşıyorum !
Ben ki yalnız yavaş yavaş
Ne bir eş ben, ne arkadaş
Gözlerime dolsa da yaş
Kendim için yaşıyorum !
Şu gönlüme dedim eğil
Gurura hiç, yok ki meğil
Bir başkası için değil
Kendim için yaşıyorum !
Nasıl olsa sevenim yok
Değer verip övenim yok
Hiç kimseye güvenim yok
Kendim için yaşıyorum !
Bu can tende sürene dek
Ölüp kabre girene dek
Son nefesi verene dek
Kendim için yaşıyorum !
Kayıt Tarihi : 12.7.2024 22:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!