Kendim gibi ben oluyorum,
Anlamsız bir şekilde duran,
Aynadaki suratıma yönelik.
Çığlık atıyorum isyanlarıma,
Gecenin acı karanlığında.
Sevdiğime susuyorum,
Özlemimde kurduğum,
Düşlerimle beraber.
Taşlara umudumu yazıyorum,
Elimde kömür parçacıklarıyla.
Parçalara bölüyorum tüm hislerimi,
Belki birgün gelirsin diye.
Kayıt Tarihi : 16.4.2005 14:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!