Acılarımı tükettim,
Küstüğüm günlerle barıştım, geceye alıştım.
Aya, süslü – püslü masallar yakıştırdım.
Ben kendime yakıştım.
Aşındı keder, bu ruhtan taşındı, sana – bize yakındı.
Bende durdum, duruldum….
Bende yendim, yenildim….
Bende büyüdüm, büyüttüm…
Bende öğrendim, öğrettim…
Bende karıştım, arındım…
Ruhum temize çıktı,
Aklım aklandı,
Kalbim paklandı.
Şuursuz şiddetim,
yersiz hiddetim,
bitmeyen müddetim
haa gayret – ee sabret, hayret ve nihayet son.
Şayet ihanet, bana kıyamet.
Hayret ve nefretle gidiyorsun.
Her şey yerli yerinde.
Yaşım gözümün içinde,
kalbim yerinde,
aklım başımda,
kalemim elimde,
cümlelerim dilimde,
ben kendimde,
hayalim peşimde,
umudum içimde,
mucize kapımda.
Değiştim beni, kendime yetiştim
Nesrin YıldırımKayıt Tarihi : 30.11.2008 19:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Küstüğüm günlerle barıştım, geceye alıştım...
Bir daha sakın küsmeyin günlere; yitirilen zamanın derinliklerinde, umarsızca ümit edersiniz tekrar ümit edebilmeyi...
tebrikler bu güzel şiiriniz için.
TÜM YORUMLAR (6)