Kendim Şiiri - Birkan Demirci

Ben hep kendim hallettim,
Merak etme sen,
Yaralarımı da sardım,
Yalnızlığımı da.

Düştüğüm yerden kalkmayı öğrendim,
Başkasına yük olmadan,
El açmadan, ses etmeden,
Rüzgârın yönünü değiştirdim bazen.

Kimse bilmez nasıl ayakta kaldığımı,
Geceleri uykusuz, sabahları sessiz.
Ama ben hep hallettim,
Gözyaşımı içime akıtıp yoluma devam ettim.

Bazen dünya ağır geldi omuzlarıma,
Ama bükmedim başımı.
Merak etme sen,
Ben yine hallederim.

Çünkü alıştım yolda tek başına olmaya,
Çünkü öğrendim acıyla yürümeyi.
Zamanla her yük hafifler,
Ve ben ne yapıp eder, yine kalkarım.

Dert etme bana,
Ben düştüğüm yerden her seferinde kalktım.
Bir yol bulurum mutlaka,
Ben yine hallederim.