Kendim Şiiri - Erdal Alga

Kendimi kendime kırdırıyorum artık
Üçüncü şahıslar sadece hukuk kitaplarında
Kutsal bildiklerim bir bir hurda
Kendimi kendime düşman ediyorum
Umutları geçmişe.
 
Kendimle karşılaşıyorum
Selam bile vermiyorum artık nedense
Kendimin birinde sen varsın sanırım
Kendimi kendime düşman ederek
Hesap görüyorum senle, kendimce.
 
Kendimi kendimde kaldıramıyorum artık
Bu beden ikimize çok
Hatta üçümüze, dördümüze, n-imize çok
Kendimi kendimde vuracağım ama
Kendimi kendime gömecekler
Bu daha zor.
 
Kendimi kendimde görüyorum
Aynalarda kendilerimi
Bir kendimi yalnız bırakmıyorum
Bir başka kendimle, diğer kendilerimsiz
Hır çıkacak vallahi
Kan çıkacak vallahi.
 
Kendimi kendimsiz bırakmak istiyorum
Kendim çekip gidiyorum
Bir not bırakıp kendilerime
Kendilerim birer not bırakmış oluyorlar
Gittiğim yerde kendilerim
Kendimden önce.
 
Kendime kızıyorum
Yakalasam hele bir yakalasam
Pir döveceğim kendimi
Kendim kaçıyorum
Kaçmasam bir yakalansam
Eşek sudan gelmeyecek sanki.
 
Kendimi öldüreceğim
Kendilerim engel
Onları öldüreceğim
Kendim engel
Çaresiz kurtulamıyorum kendimden
Kendimi içkiye vuruyorum
İçki başıma vuruyor
Kendim kendimde değilim.