Kendim Şiiri - Ertan Altan Mejdinli

Sabah olmak üzere
Asmalı veranda altında bir divandayım
Uzanmışım
Tulumbaya bakıyorum
Bir ara
Ruhum yuvarlanıp düşüyor benden
Yine çok içmiş
Neresine takıldı hayatın
Yaptıklarında mı aklı
Yapamadıklarında mı
O yorgun
Ben yorgunum
Birbirimize bakıyoruz
Kalkıp tekrar geliyor
Yalnızlığına ortağım diyor
Olmaz diyorum
Temkinliyim
Kaçıncı kandırışın beni
İyice sokulup kulağıma
Benden ala dost bulunmaz
Nazlanma
Seni seviyorum diyor
Git diyorum kalıyor
Direnemiyorum
Bir rüzgar gibi
Tenimde dolaşıp
Yine bedenime giriyor
Ben ben oluyorum yine
Bir oluyorum
Böyle işte
Bir doluyorum
Bir boş kalıyorum
Bir hoş döngünün ortasında
Derdimle ben de sarhoş oluyorum
Git diyorum olmuyor
Kalıyor olmuyor
Ruhumu bırakıp ben gidiyorum
Nereye bu gidiş bensiz
Böyle kalınmaz sensiz
Viran bağlar gibi tarumar
Kimsesiz
Diyor biliyorum
Gidiyorum