KENDİM
uzak dağ başlarında kalmış iyilikler
hasat ettiğim kötülükler dolanıyor ayaklarıma
yakınlaştırıcı gözlükler bile yetmiyor iyiyi görmeme
kendi yarattığım cehennemde yanıyor ruhum
eriyor sözcükler ağzımdan çıkamadan
kendi hecelerimde boğuluyorum
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta