Kendiliğinden Kırıldı Kalemim

Şehir uykuda sevgilim
Sokaklar yumdu gözlerini sabaha..
Henüz gecedeyiz
Sevdiğin yağmurlar iniyor kente
Ve balkonda senden konuşup
Rakı içiyoruz biz...

Malum
Takvimler hazandan soruluyor bu ara
Seni arıyorum gece gündüz
Durmadan karaladığım saman kağıtlarda...

Hangi hecede yitirdim seni kim bilir
Hangi şiirin uyağında
Mahpus kaldı düşlerim..
Yoksa
Zaman mı yataklık etti yokluğuna?
Tuhaftır,
Kendiliğinden kırıldı kalemim...