Kendi Yüregine Yasln - 2

konusabiliyorum iste,
körledim tersine akan sulari
bedelini ödedim cogul yanlislarimin
ölümün ic avlusunda
serin solugunu kekeledim akranlarimin
gülünc zitliklar ülkesinde,
sabirla güldüm
gülüsüm yayildi ölü bir sabahin
somun kokan huysuz sokaklarina
telassiz ifadeler takindim yüzüme
oysa 'bir yanilsamaydi devlet'
yasini unutmus, tenimi desen sakallarimda,
bicak üzerinde, biraktim ayaklanan bilincimi
soyundum bir kan firtinasi altinda
yari ömürlük yaram ustune
yigilirken bir bir karsiliksiz günler.
...
Bir seyi ölmek eylül`le basladi biraz da
yasama ey ömrüm
yasama kedere kederle yanit vermeyi
yeni baslamis asklarin incecik cildirisindaysa
süregen igrentisi karanligin
bir gökyüzünün adina sunma
damarlarina dusmus bir demet cicegi.
Hangi liman ses verse yüregim ceker
gölgesine demir attiginiz kalabaliklari
adresler alir acimin tayfalari
yeminsiz asker dullarindan
bir masali yeniden baslamak
seslerle büyüyen yolculuklari anlatmak adina
belki de kahrolmak icin
tedirgin bir islikla agzimin kiyisinda.