Herkes Kendi Yoluna

Kokun sinmiş odama,
Ve giderken bıraktığın her şey masamda.
Kolundan çıkarıp attığın saat mesela,
Takılı kalmış gittiğin zamanda.
Bir kaç takı ve bir de hırka,
Ufak tefek önemsiz bir kaç hatıra,
Götürmek istemiyormuşsun benden bir parça.
Birazcık gözyaşı kalmış bana,
Birazcık da kahkaha.
Saçından bir kaç tel kalmış yatakta,
Bir tane de gülen fotoğrafın, zulamda.
Güzel bir iki anı var saklımda,
Hep acı, hep gözyaşı ondan sonrasında..
Çarpıp çıkışın kalmış kapıda,
Saçını son yapışın aynada,
Ortasından sıkışın diş macununda,
Boş bardağın mutfak tezgahında,
Ve sen, her daim aklımda.
Böyle çekip gitmek hangi kitapta,
Böyle bir zalim doğurur mu bir ana?
Kastın niye ki canıma,
Neden çalışıyorsun almaya?
Ne yaptım kahve gözlüm ben sana?
Oyun mu oynadım sevdanla,
Engeller mi koydum aramıza,
İhanet mi ettim aşkımıza,
Fazla mı geldim sana yoksa,
Böyle yazar benim kitabımda,
Ya seveceksin adamca,
Ya da hiç çıkmayacaksın yola.
Ama helal olsun sana,
İniverdin ilk durakta,
Yolun açık olsun, elveda,
Rüyalarıma gelme bir daha,
Bana telefon açıp ağlama,
Affet diye de yalvarma,
Geldik bir aşkın daha sonuna,
Bundan sonra,
Herkes kendi yoluna.