Fırlattı attı cebindeki gece mavisini
Uğrunda aşklara dalmıştı oysa
Rahat değildi yüreğinin içi
Kırılmıştı umutları hoyratça
Bulanıktı tüm düşünceleri
Neydi onu salan karanlıklara
Şöyle bir hatırlayıverdi geçmişi
Dönemem dedi karanlık tuzaklara
Terk ettim tüm yasak mekânları
İhtiyar dedim sevdalara
Çok derinlerde kilitli cânân
Elveda demek kolay olmadı aslında
Değişmişti dünyanın seyri
Uzandı deli divâne yaralara
Rüzgâr bile eski rüzgâr değil ki
Samyeli dündü poyrazlara
Utandı, kendinden geçti birden
Nâlân kalbini saldı çocukluğuna…
Artık aldırmıyordu kendi yokluğuna…
(OCAK-1999)
Dursun TiftikKayıt Tarihi : 23.3.2010 22:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yıllar önce okunmuş bir kitabın arasında yalnızlığa mahkum edilmiş mısralar...
Selam, sevgi ve saygılarımla..
Seyfeddin KARAHOCAGİL
güzellikte ve okuması zevk veren bir serbest.
severek okudum.kutluyorum..........halilşakir
TÜM YORUMLAR (3)