Şu yalan dünyanın imtihanında,
Kula kaderini kendi yazdırır.
Misafir ettiği koca hanında,
Kula her dem yolu kendi çizdirir.
Kahhar olur yıkar bütün âlemi,
O verir eline kâğıt kalemi,
Ne kadar saklasam görür hilemi,
Kula hatasını kendi sezdirir.
Cüzi iradeyi vermiş eline,
Şükür olsun dikenine gülüne,
Kemik yoktur sahip ol sen diline,
Kula ilmihali kendi çözdürür.
Kavimleri helak etmiş karatmış,
Dert verip de dermanını aratmış,
Şerefli mahlûkat diye yaratmış,
Kula derman olur kendi gezdirir.
Mülk ona aittir benimdir sanma,
Heva’i hevese yanılıp kanma,
Götürüp ateşi orada yanma,
Kula derisini kendi yüzdürür.
Ey Tevhidi bilmem neye yararsın,
Uslanmaz nefsini saklar sararsın,
Beyhude kendini boşa yorarsın,
Kula mezarını kendi kazdırır.
Kenan BİLGAÇ (Âşık Tevhidi)
11.06.2012
Kenan BilgacKayıt Tarihi : 13.6.2012 14:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!